Historie

Het begon allemaal in het midden van de jaren '70 van de vorige eeuw. Een groepje fietsers van 8 tot 10 man fietste regelmatig met elkaar een rondje. Eén van hen was Piet Schoutens. Op een gegeven moment kwam de vraag naar voren: Als we toch  steeds samen fietsen, kunnen we er dan niet beter een vereniging van maken? En dat gebeurde ook. De thuisbasis werd het Stationskoffiehuis en tijdens de oprichtingsvergadering op 1 april 1976 werd unaniem voor de naam "DE TRAPPERS" gekozen. Ook werd er besloten die naam in zwart op gele wielershirts te laten drukken. De huidige kleuren van het clubtenue zijn geel/rood met witte letters. Duidelijk en goed opvallend in het verkeer.  
 
Qua activiteiten is er in vergelijking met vroeger niet zo heel veel veranderd. Een aardig detail: In die beginperiode was niet duidelijk wat voor soort fietsvereniging het zou worden. Voor wedstrijden of toertochten. Wat was het geval? In veel dorpen op Zuid Beveland vonden wielerwedstrijden plaats, niet onder de vlag van de officiële KNWU, maar van een wilde bond. Daar deden ook wel leden van DE TRAPPERS aan mee. Dat resulteerde natuurlijk wel in krachtsverschillen onderling. Niet alleen daar, maar ook tijdens de ritten van de vereniging, werd er stevig doorgefietst. Het vraagstuk – wedstrijden of toertochten – was uiteraard ook onderwerp van gesprek in het bestuur. In 1977 zei de voorzitter tijdens de jaarvergadering dat het bestuur ‘trimmen’ belangrijker vond dan ‘wedstrijden’. Misschien was dát voor een aantal leden wel doorslaggevend, want er vond toen een afscheiding plaats.
 
Bij een andere horecauitbater in Krabbendijke, namelijk "de IJsbeer", kwam in die tijd een ander clubje fietsers bij elkaar. Zij gingen regelmatig naar wedstrijden. Sommige leden van DE TRAPPERS die meededen aan wedstrijden zijn toen lid geworden bij "de IJsbeer". De vereniging DE TRAPPERS ging door als Trimclub. Al in het eerste jaar van de vereniging werd door de leden gevraagd naar statuten en reglementen. Ze werden wel in concept opgemaakt en meerdere keren gewijzigd, maar pas op 27 mei 1981 is de gang naar de notaris gemaakt om de vereniging officieel te laten inschrijven als Trimclub DE TRAPPERS.
 
 Het rijden van toertochten werd vanaf het begin professioneel aangepakt. Eén van de leden had privé een busje en daarmee werden de leden met hun fietsen vervoerd naar de toertochten. Tijdens de tochten fungeerde het busje als volgwagen. Jarenlang was Geert Hollestelle chauffeur op deze volgbus. Een bus bij toertochten is lang in zwang gebleven. Een ‘anonieme’ gever schonk een bus aan de vereniging en die werd, op basis van een zgn. 60 dagen kaart, formeel op de weg gehouden. Dat duurde totdat deze vorm van wegenbelasting werd afgeschaft. Vanaf 1996 werd gebruik gemaakt van een rek op een aanhangwagen om fietsen te vervoeren naar de toertochten. En dat gebeurt heden nog op dezelfde wijze.
 
In de eerste jaren van de vereniging fietste men op zaterdagmorgen en wel vanaf 08.30 uur. Tegenwoordig houden we de verenigingsritten op zaterdagmiddag met vertrektijd om 13.30 uur vanaf begin april tot eind oktober. In maart wordt begonnen met de trainingsritten. In vroeger jaren begon men met een afstand van 40 kilometer en die afstand werd dan per week met 10 kilometer verlengd. Nu rijden veel leden de hele winter door en bij de start van de trainingen in maart blijken de meesten al wel een goede conditie te hebben.
 
Nog iets over het ledenaantal. Vanaf midden jaren 90 liep het ledenbestand danig terug. Er  worden promotiestukjes geschreven in een plaatselijk blad. Ook praat het bestuur met de naburige fietsclub van Rilland en onderzoekt men of er één vereniging gemaakt kan worden. Maar tot een fusie komt het niet. Maar vanaf het begin van de nieuwe eeuw gaat het crescendo: Toen, in 2000, nog 33 leden en nu, in 2011, 63 leden. Een groeispurt, met name in 2006 en 2007 zorgde voor een ledenstijging naar het niveau van rond de 60 leden. 
 
 
De afgelopen jaren heeft het bestuur veel gesleuteld aan de structuur van de vereniging. Veel zaken zijn duidelijker gemaakt. De verantwoordelijkheden van bestuursleden zijn benoemd. Dat geeft duidelijkheid en continuïteit als er bestuurswissels zijn. De verenigingsactiviteiten zijn beschreven. We zijn een Trimclub, maar hebben een rittencompetitie waarbij in concurrentie gestreden wordt om het hoogst aantal deelnames en niet om wie het hardst kan fietsen.
 
We hebben groepen gevormd die er – vooral samen – fijne ritten van kunnen maken. Qua fietsactiviteiten is de vereniging dus opgesplitst in kleinere eenheden, maar wel met dezelfde instelling: In groepsverband genieten van het bewegen in de vrije natuur. Op een gezonde manier en met aandacht en respect voor elkaar onder het motto: ‘Samen uit, samen thuis.’ Er is ons veel aan gelegen om het karakter van de vereniging te bewaren. De leden van nu moeten zich thuis blijven voelen bij de vereniging. En de positieve uitstraling van de vereniging – we organiseerden de afgelopen jaren een reeks zeer succesvolle infoavonden gedurende de winterperiode – willen we bewaken en bewaren en laten renderen door een verdere ledengroei.
 
“Ledengroei of Ledenverlies.” Dat motto is nu, in 2011, weer extra actueel. Hoe overtuigen we actieve fietsers van de voordelen van onze vereniging? Hoe brengen we mensen ertoe om meer kwaliteit toe te voegen aan hun leven door meer te gaan bewegen en dan te kiezen voor de fietssport? We willen ons beraden op nieuwe initiatieven, maar wel moet alles in het teken staan van één en dezelfde doelstelling:
 
Lid zijn van T.C. DE TRAPPERS is fietsen en genieten, met aandacht en respect voor elkaar als meerwaarde.
 
Koos Oggel