Combirit 30 en 25 groep op 14 september

Zoals gebruikelijk is het eerste verzamelpunt voor de leden van T.C. DE TRAPPERS die in Wemeldinge en Kapelle wonen de Postbrug. Het zag er goed uit, in ieder geval om in Krabbendijke te geraken. De wind blies sterk in de rug en het zonnetje scheen. Maar al voor ik de Postbrug bereikte voelde ik spetters en een korte blik rechts achterwaarts liet een loodgrijze lucht zien waaruit in de verte de regen met bakken naar beneden kwam. Gaan we nu kletsnat aankomen aan de start in Krabbendijke? Adrie wijst bovenop de brug naar de windrichting en inderdaad, voorlangs trekt de bui weg, schampt Yerseke, loost flink wat water in Kruiningen en Krabbendijke en wij rijden er mooi achteraan, maar wel in een kletsnat spoor. De fietsen en onze kleding zijn dan ook al aardig besmeurd als we op het parkeerterrein aankomen aan de Parallelweg te Krabbendijke. We wachten vertwijfeld op wie nog komen gaat, maar nee hoor! Enkel Jaap uit Krabbendijke was na de bui zo dapper om alsnog zich aan de start te vervoegen. De start zal nu gezamenlijk zijn, en we zien wel waar we splitsen.

Marion en Ad nemen resoluut de kop en stampen in een flink tempo richting Oostdijk, Kruiningen haven en sluizen van Hansweert gevolgd door Jaap, Koos, Adrie, Wim en de schoonzoon van Adrie. Hij is de enige in ‘het kort’ want het is nog boven de 12 graden, zegt hij, en dan kan dat nog. De oudere garde is warmer aangekleed en Jaap is qua kleding zowel op kou alsook op regen berekend. Als ook hij met de fikse tegenwind op kop verschijnt zal dat minder lekker hebben aangevoeld.

Achter de sluizen van Hansweert rijden we ons oud-lid Kees en zijn vrouw Ina achterop. Vrijwel dagelijks zijn ze onderweg en na een vluchtige groet rijden we door Schore en Eversdijk naar ’s Gravenpolder waar we een maar net geslaagde oversteek over de drukke Goesestraatweg maken. Nu en dan in de luwte, maar toch ook dikwijls met een forse zijwind of kopwind, trekken we verder de Zak in. We rijden omheen Nisse en als op de Zandweg blijkt dat de route linksaf richting ’s Heerenhoek een vervolg zal krijgen, besluiten Ad en Koos rechtdoor te rijden naar Heinkenszand. Via de Drieweg komen ze uit aan de noordoostkant van Nisse en rijden vandaar naar ’s Heer Abtskerke, eindelijk met de wind in de rug, en in de gelegenheid om nog wat vakantie ervaringen van recent en het verleden uit te wisselen. Vanwege de afsluitingen in Kapelle kiezen we voor een route langs Abbekinderen en via het Verlorenwegje komen we weer in onze vertrekplaats Kapelle aan.

De rit was voor ons wat korter dan we gewend zijn, ca. 61 kilometer, maar we hebben onze portie wind weer volop gehad en de daarbij behorende krachtsinspanning. We kunnen dus met een tevreden gevoel deze fietsmiddag afsluiten.

Koos

Waar we afscheid hadden genomen van Ad en Koos sloegen wij linksaf de Nieuwlandsedijk  op die overloopt in de Nieuwkamersedijk. Op de kruising naar de Oudezanddijk was het een hele drukte met solexen en elektro brommers, zo te zien een vrijgezellenfeestje; dat was even oppassen. Wij vervolgden onze rit via de Barbesteinweg naar ‘s Heerenhoek om net voor dit dorp de Beeldhoeveweg te nemen om wat meer beschut achter de bossen en met zijwind richting Stelleplas te gaan.  Daarna over de Boerendijk en de Stelledijk onder de A58 door richting ’s Heer Arendskerke, maar voorlangs dit dorp sloegen we de Arendstraat in, om bij Eindewege de polder in te gaan naar Wolphaartsdijk. Steeds meer kregen we de wind in de rug wat wel heel lekker was en ook even tijd gaf om wat te eten, een banaan, reepje of een krentenbol, dit om de hongerklop te voorkomen. Na Wolphaartsdijk reden we richting Wilhelminadorp om daarna via het Goese Sas naar de Kattendijksedijk te fietsen. Het was opvallend dat er weinig fietsverkeer was op de dijk en met de wind stevig in de rug ging de snelheid meteen omhoog, zodat we vlug in Wemeldinge aankwamen. Daar verlieten drie man de groep zodat Jaap en onze gastrijder Robin verder reden, maar na de Postbrug moest Jaap alleen naar Krabbendijke, gelukkig met de wind in de rug.

Bij thuiskomst stond er 77 kilometer op mijn teller. Een pittige maar mooie rit, zonder lekke banden of materiaalpech.

Adrie